هرچی آرزوی خوبه مال تو

درد بی درمان شنیدی؟

حال من یعنی همین...

بی تو بودن، درد دارد . می زند من را زمین

می زند بی تو مرا ، این خاطراتت روز و شب .

درد پیگیر من است،

صعب العلاج یعنی همین !

دلم برای دخترانه های وجودم تنگ شده

برای شیطنت های بی وقفه ،

بی خیالی های هر روزه ،

ناز و کرشمه های من و آیینه ،

خنده های بلند و بی دلیل ،

برای آن احساسات مهار نشدنی ........

کاش می‌شد آدمی ،

گاهی...

فقط گاهی

به اندازه نیاز بمیرد

بعد بلند شود آهسته آهسته خاک‌هایش را بتکاند

اگر دلش خواست برگردد به زندگی...

دلش نخواست،

بخوابد تا ابد .